Mainframe İşletim Sistemi Nedir?

Bir ana bilgisayar işletim sistemi, ana bilgisayarların programları çalıştırmasına, bağlantılı makineleri bağlamasına ve karmaşık sayısal ve veri odaklı görevleri işlemesine olanak veren yazılım altyapısını ağa bağlar. Tüm bilgisayarlar, bir tür temel düşük faizli ihtiyaç kredisiişletim sistemi (OS) kullanırlar; bu da dosyaları düzenlemelerine ve komutları yürütmelerine olanak tanır. Basit, tek bilgisayarlı işletim sistemi ve ana bilgisayar işletim sistemi arasındaki en büyük fark, her birinin bulunduğu yerdir. Basitçe söylemek gerekirse, bir ana bilgisayar sistemi genellikle bir bilgisayar ağı için “genel merkez” veya sunucu olarak düşünülen bir ana bilgisayar üzerinde çalışır. En büyük ağların ve altyapıların bir ana şeması vardır; bu, verilerin yedeklendiği ve sistemlerin geniş çapta düzenlendiği yerdir. Bilgisayarın ilk günlerinde, tüm bilgisayarlarmainframes , ve çoğu kullanmak ve işletmek için çok hantal idi. İşler uzun bir yol kat etti, ancak modern teknolojik manzaradaki tüm makinelerin desteklenmesi söz konusu olduğunda, bu büyük işletim sistemleri için hala önemli bir rol var.

İşletim Sistemi Temelleri

Klavyenin ve farenin bilgisayar ve kullanıcı arasındaki arayüz olması gibi, işletim sistemi de bilgisayar ile çalıştığı yazılım arasındaki arayüzdür. İşletim sistemi, belleğe, kayıtlara, giriş ve çıkış aygıtlarına ve işlemciye veriyi iten ve çeken bir trafik polisi gibi davranır . Bir ana bilgisayar işletim sistemi hakkında düşünmenin en kolay yolu, bir ana bilgisayardaki işletim sistemi, büyük miktarlarda bilgiyi işlemek ve çok sayıda kullanıcıyı desteklemek için çoğunlukla hükümetler ve işletmeler tarafından kullanılan güçlü bir cihazdır.

Kökeni ve Gelişimi

1950'lerde, masaüstü bilgisayarlardan önce ve dizüstü bilgisayarlardan çok önce, tüm bilgisayarlar ana bilgisayarlarda yapıldı. Bu bilgisayarlar tüm odayı kaplayabilir ve çoğu en azından modern standartlara göre değil, güçlü değildi. Genellikle günümüzün dizüstü bilgisayarlarından daha az iş yaptılar. Nitekim, en eski bilgisayarlar sadece bir iş yapmak veya tek bir program çalıştırmak için tasarlanmıştır.

Bilgisayar programları daha karmaşık hale geldikçe ve bilgisayar donanımı buna göre daha az pahalı hale geldikçe, birden fazla program türünü bir kerede çalıştırabilecek bilgisayarlar oluşturmak daha etkili oldu. Bunu sağlamak için bilgisayar mühendisleri, bilgisayarın kendini yeni ve farklı bir programa adapte edebileceği bir yol geliştirmek zorundaydı. Ana bilgisayar işletim sistemi buna göre geliştirilmiştir.

Erken Örnekler

Sistemin ilk işlevlerinden biri, temel olarak disket disklerinin ve okunabilir CD'lerin çok erken sürümleri olan delikli kartları okuyordu . O günü ilk KBB notu düşüklere kredi veren bankalarbilgisayarlar , sadece orada hiçbir fare değildi, hiçbir klavye de yoktu. Bilgisayara giren tüm girdiler, belirli kalıplarda delikler açılmış kartlardan geldi. Deliklerin konumu, aktarılan ve aktarılan verileri belirledi. OS, her kartı okur ve bilgisayarın anladığı ve belirli belirli işlevleri yürütmek için kullanabileceği ikili verilere tercüme eder.

Bu eski bilgisayar giriş yöntemi, bir işletim sisteminin ne yaptığının iyi bir örneğidir. Bir bilgisayar programı bir dizi sayı arıyorsa, örneğin, bu sayıların nereden geldiği önemli değildir. İkili veriler, delikli kartlardan, bir klavyeden, bir Internet komut dosyasından veya ses tanıma yazılımından gelebilir. İşletim sistemi, sayıyı giriş cihazından alır ve programa aktarır, ardından gerektiğinde kullanır.

Modern yardımcı program

İşletim sisteminin işlevselliğinin ilk günlerinde, modern bilgi işlemin öncelikleri ilk olarak ön plana çıkmıştı. Toplu iş işleme , çoklu görevlendirme , arabelleğe alma ve biriktirme gibi kavramlar - bilgisayarların bugün nasıl çalıştıklarıyla ilgili tüm önemli öğeler - ilk olarak 1950'lerin ana bilgisayar işletim sistemlerinde tanıtıldı, açıkçası daha basit biçimlerde. Teknisyenler, uzak veri transferinden akıllı telefon internet bağlantısına kadar her şeyi mümkün kılmak için bu ilk fikirleri geliştirdiler .